صلی الله علیک یا رسول الله

ایام ارتحال جانسوز پیامبر اکرم حضرت محمد مصطفی (ص) 
و شهادت حضرت امام حسن مجتبی (ع)
و ثامن الحجج امام علی ابن موسی الرضا (ع)
 به ساحت مقدس حضرت بقیه الله الاعظم (عج)
و بر همه دوستداران پیامبر و خاندانش تسلیت و تعزیت باد

سلام بر غریب مدینه

خرجی زندگی‌ام نذر تولای حسن

هستی‌ام قطره‌ای از رحمت دریای حسن

پسر ارشد زهرا و علی یعنی عشق
شادی قلب نبی جای قدم‌های حسن

رهبر اهل صفا آینه ملک شهود
نیست غیر از گل رخساره زیبای حسن

شوکت و غیرت و جنگاوری جنگ جمل
جلوه‌ای آمده از خوی سراپای حسن

عاجزم از نفسی وصف غزل واره نور
مانده‌ام اول خط قد رعنای حسن

بندگی صفحه‌ای از عمر گرانمایه او
عاشقی واژه‌ای از دفتر شیدای حسن

آسمان جاده‌ای از خلوت دلدادگی اش
همه اهل فلک مست تماشای حسن

سفره لطف خدا را حسن انداخته است
کرم و جود و عطا رونق دنیای حسن

نور محراب مناجات و همه خوبی‌ها
باشد از زمزمه و خلوت نجوای حسن

رحمت واسعه حی تعالی بارد
از سرانگشت پر از مهر عطایای حسن

روزی شیعه دیوانه درگاه علی
ریزد از گوشه نورانی شولای حسن

راحتی بخش دل روشن آن خاک نشین
در خرابه نشود جز به تسلای حسن

وارث خستگی و صبر و مرام مولا
چه کسی بود بجز جان شکیبای حسن

صاحب صولت و مردانگی پیغمبر
هست مردم به خدا فاش به معنای حسن

هرکه در عالم اسلام غریب افتاده
می‌زند دست به دامان تمنای حسن

نه فقط شهر مدینه که دل پاک بقیع
می‌کند فخر که بوسیده کف پای حسن

حضرت دوست کتابت شده قرآن را
کرده آراسته با حسن چلیپای حسن

اگر آن روز خدا خود فتبارک فرمود
احسن ذکر خدا بود بر اعضای حسن

همه گوییم حسین و به خدا کس نشناخت
غیر پیغمبر محمود کسی جای حسن

خطبه بر مادر خود خواند و بر او فاطمه خواند
آیه قدر و جلالی به تجلای حسن

شاهد چادر خاکی... رخ سیلی خورده
نیست در معرکه جز دیده بینای حسن

روضه فاطمه می‌ماند نهان در تاریخ
اگر ابراز نمی شد غم زهرای حسن

آمده حاتم طایی که کند شاگردی
نفسی بر در احسان مسیحای حسن

وای بر من که بجز او به کسی رو بزنم
که نباشد به دلش حب دل آرای حسن

اوج پستی ست اگر با همه پستی نکنم
طلب عشق ز لطف ید طولای حسن

لایق لطف خدا نیستم اما ای کاش

این قصیده برسد زود به امضای حسن

«مصطفی کارگر»