روز دحو الارض

 حسن بن علی وشّا می‌گوید:من کودک بودم که شب بیست و پنجم ذی‌القعده با پدرم در خدمت امام رضا(ع) شام خوردیم. آن‌گاه آن حضرت فرمود: امشب حضرت ابراهیم(ع) و حضرت عیسی(ع) متولّد شده‌اند و زمین از زیر کعبه پهن شده است، پس هر که روزش را روزه بدارد، چنان است که شصت ماه را روزه داشته است.(1)

از حضرت علی(ع) روایت است که فرمود: «نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در روز بیست و پنجم ماه ذی‌القعده، روز دحوالارض بوده است. و هرکس این روز را روزه بدارد و شب آن را به عبادت بپردازد، به پاداش عبادت صد‌ساله رسیده است؛ عبادت صد ساله‌ای که روز‌های آن را به روزه و شب‌های آن را به عبادت گذرانیده است. و هر جماعتی که در این روز گِرد هم آیند و به ذکر پروردگار بپردازند، پراکنده نخواهند شد مگر آنکه خواسته‌های آنان برآورده خواهد شد و در این روز هزاران رحمت از سوی پروردگار نازل می‌شود که نودونه درصد آن از آنِ کسانی است که روزش را به روزه و ذکر مشغول باشند و شبش را به احیا و عبادت.» (2)

------------------------------------------------------------
1- مفاتیح الجنان، ص 451.
2- مراقبات، صص 186 و 187.

آداب و اعمال روزدحوالارض

1- روزه گرفتن

2- احیا و شب‏زنده‏داری شب دحو الارض

3- زیارت امام هشتم، علی بن مـوسی الرضا (ع) که از برترین اعـمال مـستحب این روز است و زیاد سفارش شده و مورد تأکید قرار گرفته است. چنانکه روز بیست و سـوم ذیقعده نیز روز زیارتـی مخصوص آن بزرگوار ذکر شده و زیارت آن حضرت از راه دور و نزدیک یک سنّت است.(1)

4- انجام غسل به نیت روز دحو الارض و نماز نزدیک ظهر به این کیفیت:

در هر رکعت بعد از حمد پنج مرتبه سوره الشمس بخواند و بعد از سلام نماز بگوید " لا حَوْلَ و لا قوَّهَ اِلّا بِالله العلی العظیم"  وخواندن این دعا " یا مُقیلَ الْعَثَراتِ اَقِلْنی عَثْرَتی یا مُجیبَ الدَّعَواتِ اَجِبْ دَعْوَتی یا سامِعَ الْاَصْواتِ اِسْمَعْ صَوْتی وَ ارْحَمْنی و تَجاوَزْ عَنْ سَیئاتی وَ ما عِنْدی یا ذَالْجَلالِ وَ الْاِکْرام. " ای درگذرنده لغزش‌ها، از لغزشم درگذر، ای اجابت‌کننده دعاها ، دعایم را مستجاب کن ، ای شنوای صداها ، صدایم را بشنو و به من رحم کن و از بدی‌هایم و آنچه نزد من است درگذر! ای صاحب جلالت و بزرگواری.(2)

فرصت‌های معنوی در زندگی بشر،نعمت هایی هستند که جسم و روح آنان را نوازش می دهدو موجبات شادمانی و آرامش را فراهم می سازد. دحو الارض نیز از همین گونه است. پس قدر این فرصت طلایی را بدانیم که رسول خدا فرمود: "اِنَّ لِرَبِّکُمْ فی ایامِ دَهْرِکُمْ نََفَحاتٌ فَتَعَرَّضُوا لَها لَعَلَّهُ اَن یصیبَکُمْ نَفْحَةٌ مِنْها فَلا تَشْقَوْنَ بَعْدَها اَبداً"همانا در طول زندگی شما نسیم‌هایی از سوی پروردگارتان می‌وزد. هان! خود را در معرض آنها قرار دهید، باشد که چنین نسیمی سبب شود که برای همیشه بدبختی از شما دور بماند(3)

-------------------------------------------------------------------
1- مفاتیح الجنان،ص 485
2- مفاتیح الجنان ، ص 451
3- سیوطی، جامع الصغیر، ج 1، ص 95

با تشکر از جناب آقای مهدی درویش منش