بندر مهروبان در فارسنامه ی ابن بلخی ( قرن ششم)

بندر مهروبان در مرز غربی فارس واقع است ،این لنگرگاه اولین بندری بوده که کشتی ها وقتی از بصره و مصب دجله به عزم هند بیرون می آمدند به آن می رسیدند و این بندر یعنی مهروبان ، بندر ارجان(بهبهان)به شمار می آمد و در قرن چهارم شهری معمور بود و مسجدی خوب و بازارهایی آباد داشت

حمدالله مستوفی گوید: پارس ماهی روبان خوانند، شهری است در کنار دریا چنانکه موج دریا به کنارش مزند و موضعی چند دیگر از توابع آن است...بذر کتان آنجا بسیار است و به دیگر ولایات نیز می برند و جز خرما میوه ی دیگر نبود حاصلش اکثر از کشتی هاست
                                                                    منبع: فارسنامه ی ابن بلخی صفحه432 

طرح توسعه حرم مطهر شاه عبدالله(ع)

با سلام و احترام به استحضار محبان اهل بیت عصمت و طهارت و ذریه پیامبر اکرم(صلوات الله علیهم اجمعین) می رساند هیات امناء امامزاده شاه عبدالله ابن محمدباقر(ع) جهت اجرای طرح توسعه حرم مطهر در سطح 14000 مترمربع و خرید ده باب از منازل اطراف حرم که در محدوده طرح می باشند؛ نیاز به مساعدت و پشتیبانی شما عزیزان دارد.از همه عزیزان دعــوت  می شود نذورات و کمک های نقدی خود را به حساب جاری طلایی به شماره 0830800100204 نزد بانک سپه شعبه مرکزی  بندر دیلم به نام حضرت شاه عبدالله(ع) واریز نمایند.  

تصاویر ضریح های مطهر شاه عبدالله(ع)

ماهرویان افتخارش زاده پیغمبر ست

درسایه سار بارگاه منور حضرت امامزاده عبدالله بن محمدباقر(ع) هنوزآثار بندر باستانی ماهرویان مشهود و ستونهایش پابرجاست بندری بزرگ که محل صادرات و واردات کالاهای ایران به دیگر کشورهای جهان بوده است.

به حول قوه ی الهی توفیق حاصل شد درتعطیلات عیدالهی فطردیدوبازدیدـ زیارت ـ خدمت  وحضوردرکنارعلما  وخدمتی دیگرتهیه گزارش .

1ـماهرویان درغروب اذهان وتاریخ ـ  طلل باقیمانده از شهرتاریخی عهد ساسانیان بندرماهرویان

خادمان حرم شاه عبدالله(ع)

 افتخار خادمی حضرت شاه عبدالله (ع) از سال های دور تاکنون نسل به نسل از آن اهالی روستای شاه عبدالله بوده است( تا سال 1373که اداره اوقاف و امور خیریه استان خوزستان نظارت بر اداره حرم را بر عهده گرفت) شیوه ی سنتی اداره حرم بدین صورت بود که  هر روز فردی مشخص شده از یک طایفه این وظیفه مهم را به عهده داشته است که به این شخص نُوه دار (نوبت دار) می گفتند او و خانواده اش در آن روز به امورات حرم مطهر و خدمات رسانی به زائران مشغول می شدند . این افراد ضمن جمع آوری نذورات زائران و خیرین ، هزینه های حرم را نیز به عهده داشتند و به صورت مشترک پرداخت می نمودند.

از بزرگان منطقه نقل شده در زمان قدیم که مصالح ساختمانی به فراوانی حال حاضر نبود  اهالی روستای شاه عبدالله با تهیه «چاری» (نوعی خاک پخته شده) و یا با آوردن گچ خام از کوه و پختن و کوبیدن آن، مصالح مورد نیاز برای بازسازی حرم را آماده می کردند.

به تعبیر دیگر همه مردم روستا خادمان حضرت شاه عبدالله بوده و هستند از این جهت که در عرف منطقه ما لفظ «درویش» مترادف با خادم می باشد و مردم مناطق همجوار ساکنان شاه عبدالله را به عنوان «درویش های شاه عبدالله » می شناسند و دلیل دیگر این ادعا نام خانوادگی اکثر ساکنان روستا می باشد زیرا در اوایل سده جاری که سازمان ثبت احوال کشور تشکیل و مامور صدور شناسنامه برای ایرانیان شد در اکثر موارد نام خانوادگی هر فرد را متناسب با شغل و پیشه ویا محل سکونتش انتخاب می نمودند در منطقه شاه عبدالله هم به همین مناسبت نام خانوادگی اکثر ساکنان روستا «درویشی» ثبت گردید.

گروهی دیگر از ساکنان روستا معروف به «عباس قنبری ها» افتخار سقایت و تامین آب شرب  برای حرم حضرت شاه عبدالله (ع)را از چاههای کل حیدر( تنها منبع آب شیرین در منطقه ،که در مطلبی دیگر پیرامون آن توضیح خواهیم داد ) به عهده داشتند مرحوم شادروان حاج جوهر آخرین آبکش حضرت بود که سالیان زیادی آب شرب حرم را تامین می کرد و تا اواخر عمر به این خدمت مشغول بود اکنون نیز آرامگاهش در کنار آبخوری در شمال صحن مطهر می باشد. و هر کس که به آن سمت می رود و او را می شناسد به یاد خدماتش می افتد و برایش طلب آمرزش می کند .خداوند روحش و ارواح همه خادمان و نُوه داران و بانیان خیر در این حرم مطهر را  غریق رحمت کند و با آن حضرت محشور فرماید.

تولیت حرم مطهر شاه عبدالله (ع) از سال 1373تحت نظارت اداره کل اوقاف و امور خیریه استان خوزستان درآمده و به صورت هیات امنایی اداره می شود.

اولین هیات امنای این حرم مطهر سه تن از روحانیون منطقه شاه عبدالله به نام های حضرات حجج اسلام حاج شیخ عبدالحسین مطهری ،و مرحوم شادروان حاج شیخ عبدالرسول خادم الحسینی و حاج شیخ نظیر درویشی از طرف اداره ی اوقاف انتخاب شدند ، این عزیزان موفق گردیدند با همکاری ادارات ، نهادها و شرکت های استان خوزستان و خیرین منطقه بویژه اهالی محترم بندردیلم و مسئولین فرمانداری و شهرداری این شهرستان طرح توسعه حرم مطهر را آغاز ،پیگیری و به نقطه ی مطلوبی برسانند اجر همه با حضرت حق. امید است که خدمات ارزنده آنان ادامه یابد و بخش های باقیمانده طرح توسعه نیز با همت همه ی مومنین تکمیل گردد . شرح اقدامات انجام شده قبلا در مطلبی با عنوان «امامزاده شاه عبدالله(ع)» به عرض رسید.

                        شادی روح خادمان، بانیان و نُوه داران حضرت شاه عبدالله صلوات

السلام علیک یاشاه محمود(ع)

              بارگاه قدیمی حضرت شاه محمود ابن عبدالله بن محمد باقر(ع) -سال 1383

السلام علیک یاشاه محمود(ع)

در جوار حرم مطهر حضرت شاه عبدلله بن محمد باقر (ع) دو مقبره دیگر متعلق به حضرت شاه محمود(ع) و شاه قاسم (ع) قرار دارد. این دو بزرگوار نیز مورد احترام و تکریم اهالی محل می باشند و اخیرا بوسیله حفاری، سرداب زیرین مقبره حضرت شاه محمود(ع) کشف و احیا گردید که قضیه این سرداب به نقل از اهالی و بزرگان محل بسیار شنیدنی است:

در سالهای قبل شخصی به نام محمد درویشی فرزند سلمان که خادمی و تولیت آن بارگاه را به عهده داشته حضرت شاه محمود را در خواب می بیند که به ایشان چنین دستور می دهد: دو سرداب در زیر مقبره من وجود دارد آنها را حفاری کن و ضمن خارج کردن خاکها یک کوزه پر از طلا در فلان نقطه سرداب وجود دارد آن را بردار و با پول آن مقبره من را بساز ومشخصات نقطه به نقطه سرداب و جای دقیق مقبره ها و کوزه طلا را به وی می گوید مثلا به ایشان می گوید که درب سرداب پایین سنگ زرد رنگی است در فلان قسمت که با برداشتن آن، سرداب پایین پیدا می شود.

بنا به دلایلی ایشان این کار را انجام نداده و این سفارشات را به فرزند خود می کند و فرزند ایشان نیز از این کار طفره رفته تا اینکه اکنون نسل سوم یعنی نوه های آن شخص تصمیم به احیا و باز سازی حرم مطهر حضرت شاه محمود (ع) می نمایند.

آنان در بدو امر به یاد وصیت اجداد خود افتاده و تصمیم می گیرند از این راز پرده بردارند.بنابراین پس تماس و رایزنی با مراجع عظام در قم مجوز شرعی این کار را گرفته و با حالت و فضایی کاملا روحانی کار خاک برداری را شروع می نمایند و دقیقا همان چیزی که اجداد آنها گفته بودند را پیدا میکنند . یکی از کسانی که در این کار حضور داشت نقل می کرد که در سرداب اول سه قبر وجود داشت و دیگر قبری پیدا نکردیم و آن سنگ زرد را نیز پیدا نمودیم که اگر آنرا بر می داشتیم به درب سرداب پایین و آن کوزه طلا می رسیدیم و چون درون سرداب پایین جسم شریف و مطهر حضرت امامزاده محمود (ع) قرار داشت مجددا با دفتر مراجع تماس گرفته شد که آنان برای جلوگیری از اسائه ادب اجازه ادامه کار را ندادند .

اکنون آن سرداب و آن قبور به طرز زیبایی توسط متولیان آن امام زاده باز سازی شده و همه روزه پذیرای زوار می باشد.

از برنامه های بسیار جالبی که سال گذشته در حرم شاه محمود (ع) برگذار می شد جلسات پاسخگویی به سوالات اعتقادی و دینی بود که توسط حاج آقا مطهری از اساتید برجسته دانشگاه اهواز صورت می گرفت . این جلسات هنوز هم در بعضی از شبهای جمعه در همان مکان دایر می باشد . آقای مطهری (انشاالله خداوند به ایشان سلامتی و طول عمر عنایت فرماید) زاده همین روستا و مایه افتخار این منطقه می باشد.

برگرفته از وبلاگ ابراهیم درویشی:

http://shahabdolla.blogfa.com/post-3.aspx

امامزاده شاه عبدالله(ع)

آستانه مبارک حضرت امامزاده شاه عبدالله بن محمدباقر (ع)

این بارگاه ملک پاسبان در روستای شاه عبدالله از توابع شهرستان هندیجان در استان خوزستان واقع شده است و فاصله آن با مرکز شهرستان 45کیلومتر می باشد.این روستا هم مرز با استان بوشهر و 15کیلومتر با بندردیلم فاصله دارد.
طبق اسناد موجود در حرم شاه عبدالله (ع)به نقل از مقاتل الطالبین ابوالفرج اصفهانی گزارش شده است که :«عبدالله ابن محمدباقر(ع)» در قیام علویان، علیه حکومت فاسد و ظالم بنی امیه با جمعی از سادات علوی به جنوب ایران هجرت کرد و در منطقه هندیجان فعلی با عواملی حکومت بنی امیه درگیر شدند که تعدادی از آنان به شهادت رسیده و بقیه متفرق میشوند.