شعری از بوزمون

به نام خدا 

 یکی از شعرای محلی سرا مرحوم «کربلایی محمد درویشی فرزند کربلایی عباس معروف به بوزمون»بود. این مرحوم با اینکه سواد خواندن و نوشتن نداشت ولی از ذوق و قریحه ذاتی بالایی که لازمه ی شاعری است برخوردار بود و در موضوعات مختلف به زبان محلی شعر می گفت. روحش شاد 
 

شعری  از ایشان در مدح حضرت شاه عبدالله(ع)  

این یکی باشد ز اولاد کربلا      از همه رفع ای کنه درد و بلا
نقره کوب باشد در و پنجرش     آب دریا آورد اینجا معجرش
در تایخ نوشته بید در تذکرش      شهری بید ماهرویون دور و برش
در زمان منصور دوانقی       گشت شهید دهس نامرد ناحقی
بی سبب گشته شهید مظلوم و پاک    شد نصیبش این دریا رفته به خاک
هزار سیصد و بیست روز رحلتش      تازه گشته  بارگاه و قامتش
گر تو داری اعتقاد بیا و ببین     نابینا روشن کند دریا نشین
نور بارانش دیدن در این زمان    شعله ی نورش کشید در آسمان
هر دو گلدهسش کشید اوج هوا     درد بی درمان کند فوری دوا
گر تو جویای حقیقت و حقی     پدرش امام باقر در بقی
از صمیم دل دارن دوس او    همه جا یاین بری پابوس او
کن تو باور این سخن از روی راس     او چو احمد ابن موسی شهر فارس
از قلم توضیح بدم این معجزا           این یکی باشد نزیک امام رضا
بوی مشکش می دهد بوی بهشت        بارگاهش همچو زینب در دمشق
معجزاتش همه دیدن در بلاد     این شبیه کاظمین و کربلاست
تا زمان مهدی امام زمان         کشور ایران باشد در امان
این یکی باشد ز زوار بهشت     بهر ایمام این دو بیتی را نوشت 

کربلایی محمد درویشی فرزند کربلایی عباس
ساکن شابدلا   والسلام  نامه تمام  

برای شادی روح همه ی درگذشتگان بویژه مرحوم بوزمون صلوات
تیدیل شده از صدا به متن توسط: لطیف درویشی

هندیجان

هندیجان
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

هندیجان (هندیون، هندیان، هندیگان) یکی از شهرهای تاریخی ایران با قدمتی بیش از ۳۰۰۰ سال، در جنوب شرقی استان خوزستان و در ۷۵ کیلومتری جنوب شرقی بندر ماهشهر در غرب شهرستان بهبهان و در شمال بندر دیلم قرار گرفته است. رودخانه‌ای موسوم به هندیجان یا زهره این شهر را به دو نیمه شمالی و جنوبی تقسیم می‌کند.
هندیجان بندری است که در ۳۰٫۱۵ درجه عرض جغرافیایی و ۴۹٫۴۳ درجه طول شرقی شهرستان اهواز قرار دارد و ارتفاع این شهر از سطح دریا به ۵ متر می‌رسد. آبادیهای هندیجان در قرون اخیر بسیار بوده اند ولی به علت بیماری طاعون در سال ۱۲۴۷ هجری قمری شهر هندیجان رو به خرابی نهاد.
زبان این دیار فارسی با گویش محلی (گویش بندری) است که البته تشابهات بسیاری میان این گویش و گویش اقوام بختیاری وجود دارد.

لغات محلی یا گپل خُمونی حرف الف

به نام خداوند جان  آفرین     حکیم سخن در زبان آفرین 

سلام علیکم گفترل      همسندلم کشکوترل 

سلامتین الحمدلا     زر سایی آغام شابدلا

لغات نامه و اصطلاحات محلی
لغات و اصطلاحات خاص هر قوم موجب تفاوت و شناسایی آنان از دیگر اقوام  می باشد . از این روی یکی از نشانه های بارز هر اقلیم ، زبان و گویشی است که مردم آن دیار با آن سخن می گویند و با آن گویش و لهجه از مردم دیگر مناطق بازشناخته می شوند . بنابراین ما در کنار استفاده از زبان معیار (فارسی رایج )وظیفه داریم برای حفظ و رواج  لغات و اصطلاحات محلی خود که نشانه هویت و اصالت ماست تلاش کنیم ؛ تا به مرور زمان از حافظه ها محو نشوند.و نسلهای بعدی ما نیز زبان و گویش اصیل اجداد خود را بفهمند و بتوانند با آن گویش سخن گویند.این مهم با چند روش ممکن است که مهمترین آنها عبارتند از:
1- آموزش گویش محلی به فرزندان در خانواده ها
2- گفتن متل ها و قصه های قدیم توسط بزرگسالان  برای کودکان
3- نوشتن متل ها ی قدیمی به زبان محلی
4- نشر اشعار محلی سرایان قدیم مانند مرحوم کربلایی محمد کربلایی عباس ( بوزمون ) و مرحوم عباس حاج فرج (بوجواد)ودیگران...
5- سرودن و نشراشعار محلی توسط افراد صاحب ذوق
6- تهیه فرهنگ لغات و اصطلاحات محلی وضرب المثلهای رایج در منطقه
بدین منظور در یادداشت هایی با عنوان «لغات و اصطلاحات محلی » در خدمت شما عزیزان هستیم امید است با ارسال نظرات خود مطالب آن را تکمیل بیافزایید.
قابل توجه نویسندگان محترم و بازدیدکنندگان گرامی:
 این لغت نامه بر اساس حروف الفبا تکمیل و منتشر خواهد شد لذا از همه دوستان تقاضا می شود به منظور رعایت نظم وثبت دقیق مباحث ، در ارسال مطلب و اظهار نظر در مورد هر یادداشت به حرف مورد نظر توجه داشته باشید.مقابل برخی از کلمات علامت سئوال ثبت شده که معنای آن ضرورت تحقیق بیشتری دارد.
قبل از شروع بیان این نکته نیز ضروری است که  بعضی از کلمات ارائه شده قدیمی و متروک می باشند و در حال حاضر رایج نیستند و در گفتار روزه مره نیز از آنها استفاده نشود.اما به لحاظ حفظ میراث گذشتگان و ضرورت ثبت در لغت نامه آورده شده اند. زیرا ممکن است نسل امروز با متن یا شعری از گذشتگان برخورد نماید که این کلمات در آنها استفاده شده باشد.همانگونه که بسیاری از کلمات لغت نامه دهخدا و دیگر فرهنگ ها مهجور و متروک می باشند.  

حرف الف 

آبید: شد
آخر:آخور
آسر : آستر
آسک: آسیاب دستی
آش: برنج
آشپلا: آبکش
آشرمه : بندی که پاردم (پالدیم) الاغ رااز بالا به جل آن متصل می کرد.
آلو : سیب زمینی
احوال خوبی زدن:با کسی سلام علیک و احوال پرسی کردن
اخوار:اخبار
آُومه:آمد
اَرَبانه:(ارابه)، وسیله ای دوچرخ که برای حمل بار به چارپایان بسته می شود.
اُسوم:کفگیر

اشتم بق بقو : نوعی بازی مح

اشمه : رنگ یشمی

آفتمش: یافتمش

اَفتو:آفتاب
اُفتین:آستین
اَو:آب
اَوبُردَو: نوعی بازی محلی.چند نفر باهم در غلتیدن مسابقه می گذاشتندوهرکس زودتر به خط پایان می رسید یا هر کس بیشتر می غلتید برنده می شد.
اَوتماته : خورشی که ماده اصلی آن گوجه فرنگی است. واز همین قبیل است: او آلو،اوپیازی،اوگوشت و...
اَورشُمَک:آویشن
اَوسار: افسار
اَوسن: آبستن
اوسو:آن موقع
اَوکشی: خورجین بزرگ برای حمل بار
اَوگرم: خورش
ایری: می روی
اَینه: آینه
ضرب المثل و اصطلاحات

آبنما:پلهای کوچک بر روی جاده 

آربیز عیبه قیلون ایکنه:

آرده بخته آربیزه ور کشیده:

آل برده:جن زده

افتوه نیبو زر سله بنی :چیزی که مانند آفتاب آشکار است را نمی توان پنهان کرد.

اَه روزه گری رمضون بسیاره:

اَو تولَه نخرده: برای کسی که زیاد می افتدگفته می شود.

اَوْ علف نکرده: برای شخصی که لاغر است استفاده می شود.

اَو کُمَکی یابی: به کسی که زیاد آب بخوردگفته می شود.

اَو من آسمون ای بنده: کسی که قدرت و توانایی زیادی دارد.

اَوشه نی که شنوشه نی:

کرامات امامزادگان شاه عبدالله و شاه محمود (ع)

کرامات امامزادگان شاه عبدالله و شاه محمود (ع)

به نقل از یادداشتهای جناب آقای حاج شیخ ملا یوسف درویشی روحانی محل و امام جماعت حرم مطهر شاه عبدالله(ع)

گردآورنده : ابراهیم درویشی

نورباران حرمین  

در سال 1339 یا 1340 {شمسی} شب جمعه بعد از نماز مغرب و عشاء ناگهان صدای عده ای از اهالی روستا بلند شد سراغ گرفتم چه خبر است گفتند عده ای دارند دعوا می کنند! بعد پیرزنی بنام والده مشهدی عبدالعلی گفت می گویند امامزاده عبدالله نورباران می کند! بنده رفتم طرف امامزاده ناگهان دیدم گنبد امامزاده محمود که فاصله ای با {گنبد} امامزاده عبدالله ندارد به اندازه یک لامپ صد {وات} روشن است ناگهان صدا از داخل صحن امامزاده عبدالله بلند شد. دیدم تمام داخل حرم به اضافه دو تا گلدسته وگنبد قدیمی روشن است درست مانند گنبد امامزاده محمود روشنایی می دهند مردم روستا با سلام و صلوات شادی می کردند زنها هلهله می کردند مرحوم کربلایی عوض{امام جماعت سابق} که ناظر این کرامت بود فرمود الان یک ساعت و ربع است که نورباران ادامه دارد. شاهدین این قضیه 1- مرحوم کربلایی عوض روضه خوان 2- مرحوم مشهدی ابراهیم 3- دی {مادر}غلامشاه باخلف 4- مرحوم مشهدی بهرام و آنهایی که تا این تاریخ زنده اند 1- مشهدی عبدالعلی 2- حاج جوهر 3- مشهدی غلامشاه کربلایی مصطفی 4- حاج عبداامام 5- حاج شیخ عبدالحسین مطهری و کل اهالی روستا و خود اینجانب یوسف درویشی و برادرانم بنام عبدالله و مراد . خدا را شاهد می گیرم که این قضیه را به چشم خود دیدم روز بعد رفتم دیلم پیش مرحوم حاج شیخ عبدالوهاب شریعت نامه از طرف مرحوم کربلایی عوض بردم خیلی خوشحال شد اظهار داشت این نور امام زمان (ع) بوده که به زیارت امامزاده عبدالله (ع) آمده است.تاریخ 82/5/22

یادآوری می کنم که معجزه نورباران در زمانهای قدیم به کرات توسط اهالی رویت می شد و این قضیه که جناب پدر بزرگوارم نقل نموده از معروفترینشان است . ولی متاسفانه سعادت دیدن این چنین معجزاتی در سالهای اخیر از ما سلب شده است.

بنده در زمان خدمت وظیفه این جریان را برای یکی از فرمانده هان سپاه بنام سرهنگ جواد شریفی نقل نمودم که ایشان طی اظهار نظر جالبی بیان نمود : ببین کار ما به کجا کشیده که حتی از دیدن نور امام زمان (عج) محرومیم.

السلام علیک یاشاه محمود(ع)

              بارگاه قدیمی حضرت شاه محمود ابن عبدالله بن محمد باقر(ع) -سال 1383

السلام علیک یاشاه محمود(ع)

در جوار حرم مطهر حضرت شاه عبدلله بن محمد باقر (ع) دو مقبره دیگر متعلق به حضرت شاه محمود(ع) و شاه قاسم (ع) قرار دارد. این دو بزرگوار نیز مورد احترام و تکریم اهالی محل می باشند و اخیرا بوسیله حفاری، سرداب زیرین مقبره حضرت شاه محمود(ع) کشف و احیا گردید که قضیه این سرداب به نقل از اهالی و بزرگان محل بسیار شنیدنی است:

در سالهای قبل شخصی به نام محمد درویشی فرزند سلمان که خادمی و تولیت آن بارگاه را به عهده داشته حضرت شاه محمود را در خواب می بیند که به ایشان چنین دستور می دهد: دو سرداب در زیر مقبره من وجود دارد آنها را حفاری کن و ضمن خارج کردن خاکها یک کوزه پر از طلا در فلان نقطه سرداب وجود دارد آن را بردار و با پول آن مقبره من را بساز ومشخصات نقطه به نقطه سرداب و جای دقیق مقبره ها و کوزه طلا را به وی می گوید مثلا به ایشان می گوید که درب سرداب پایین سنگ زرد رنگی است در فلان قسمت که با برداشتن آن، سرداب پایین پیدا می شود.

بنا به دلایلی ایشان این کار را انجام نداده و این سفارشات را به فرزند خود می کند و فرزند ایشان نیز از این کار طفره رفته تا اینکه اکنون نسل سوم یعنی نوه های آن شخص تصمیم به احیا و باز سازی حرم مطهر حضرت شاه محمود (ع) می نمایند.

آنان در بدو امر به یاد وصیت اجداد خود افتاده و تصمیم می گیرند از این راز پرده بردارند.بنابراین پس تماس و رایزنی با مراجع عظام در قم مجوز شرعی این کار را گرفته و با حالت و فضایی کاملا روحانی کار خاک برداری را شروع می نمایند و دقیقا همان چیزی که اجداد آنها گفته بودند را پیدا میکنند . یکی از کسانی که در این کار حضور داشت نقل می کرد که در سرداب اول سه قبر وجود داشت و دیگر قبری پیدا نکردیم و آن سنگ زرد را نیز پیدا نمودیم که اگر آنرا بر می داشتیم به درب سرداب پایین و آن کوزه طلا می رسیدیم و چون درون سرداب پایین جسم شریف و مطهر حضرت امامزاده محمود (ع) قرار داشت مجددا با دفتر مراجع تماس گرفته شد که آنان برای جلوگیری از اسائه ادب اجازه ادامه کار را ندادند .

اکنون آن سرداب و آن قبور به طرز زیبایی توسط متولیان آن امام زاده باز سازی شده و همه روزه پذیرای زوار می باشد.

از برنامه های بسیار جالبی که سال گذشته در حرم شاه محمود (ع) برگذار می شد جلسات پاسخگویی به سوالات اعتقادی و دینی بود که توسط حاج آقا مطهری از اساتید برجسته دانشگاه اهواز صورت می گرفت . این جلسات هنوز هم در بعضی از شبهای جمعه در همان مکان دایر می باشد . آقای مطهری (انشاالله خداوند به ایشان سلامتی و طول عمر عنایت فرماید) زاده همین روستا و مایه افتخار این منطقه می باشد.

برگرفته از وبلاگ ابراهیم درویشی:

http://shahabdolla.blogfa.com/post-3.aspx

همراه با ملکوتیان(1)

بسم رب الشهداء والصدیقین   

حق بزرگ آنان (شهیدان) بر ما آن است که فرهنگ شهادت و ارزش مجاهدت در راه خدا برای همه تبیین شود.(مقام معظم رهبری)

سلام دوستان  

در یادداشتهایی با این عنوان تلاش می کنیم در حد اطلاع و آگاهی و با همکاری و اعلام نظر شما عزیزان، شهدای منطقه امامزاده عبدالله (ع) را به ترتیب تاریخ شهادت به نسل های بعدی معرفی نماییم تا اندکی از وظیفه خود را در گسترش فرهنگ ایثار و شهادت و ادای احترام به مقام و منزلت شهدا به انجام رسانیم. 

در این یادداشت سردار جاویدالاثر شهید «عبدالرحیم درویشی»که افتخار اولین جاویدالاثر منطقه را به خود اختصاص داده است،معرفی می گردد. 

 

با پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل کمیته های انقلاب و سپس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به فرمان حضرت امام خمینی (ره )گروه بسیاری ازجوانان این مرز و بوم از جمله اکثر جوانان روستای امامزاده  عبدالله از توابع شهرستان  هندیجان استان خوزستان جذب این دو نهاد انقلابی شدند.
از جمله ی این غیور مردان جاویدالاثر شهید «عبدالرحیم درویشی »  می باشد. این شهید والامقام در سال 1339 در خانواده ای مذهبی متولد گردید ، تحصیلات ابتدائی را در روستا و دوره ی راهنمایی را در بندردیلم گذارند سپس به علت نبود دبیرستان در منطقه، جهت گذراندن دوره متوسطه راهی شهرستان بهبهان گردید. سال آخر تحصیل ایشان در بهبهان مصادف گردید با اوج مبارزات انقلابیون با رژیم ستمشاهی، ایشان نیز جذب نیروهای انقلابی و مذهبی گردید و در سخنرانیها و تظاهرات حضور فعال داشت و اقدام به تهیه و توزیع اعلامیه های حضرت امام (ره) در منطقه می نمود.  این جوان متعهد و انقلابی از اولین افرادی بود که عضو سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ماهشهر گردید ، و با پوشیدن لباس سبز خدمت برای رضای خدا، در ماموریت های بسیاری بر علیه گروه های ضد انقلاب و قاچاقچیان سلاح در منطقه ، شرکت فعال داشت.  زیرا  سال 1358که اوج فعالیت گروه های مسلح معارض با انقلاب اسلامی در اکثر مناطق کشور بویژه استانهای مرزی بود ، و این وضعیت زمینه سوء استفاده قاچاقچیان منطقه  را در خصوص خرید و فروش سلاح فراهم نموده بود.گاهی افراد منطقه هم به مواردی مشکوک برخورد می نمودند و یا گزارشی غلط به سپاه می رسید ولی به جهت حساسیت کار و اوضاع خاص کشور هر مورد مشکوکی نیز بررسی می گردید.
  خاطره ای طنز از این نوع ماموریتها  که بنده از زبان ایشان شنیدم در مورد ماموریتی بود که در تابستان سال 58 برای کشف سلاح در یکی از روستاهای منطقه ی زیدون خوزستان داشتند،  ایشان با چهره ایی بشاش که از خصوصیاتشان بود ودر حالی که می خندید چنین تعریف کردند که : « با توجه به آشنایی من به آن منطقه و از جهتی به لحاظ پیشگیری از شناسایی توسط افراد ضد انقلاب با وجود گرمای شدید خوزستان در آن فصل سال با سر و صورت پوشیده در محل حاضر شدیم و  خانه یکی از این افراد را محاصره کردیم در جستجوی اولیه منزل مورد مشکوکی  نیافتیم با استفاده از دستگاه فلزیاب علائمی از وجود اشیاء فلزی در انبار کاه آن منزل ظاهر گردید و ما برای اینکه شناسایی نشویم در آن گرمای شدید حدود دو ساعت مجبور شدیم با سر و صورت پوشیده کاه ها را جابجا کنیم در نهایت قطعات فلزی به جای مانده از خرمن کوبی فرسوده  در ته انبار ظاهر گردید. »
با آغاز جنگ تحمیلی نیز این شهید بزرگوار در ماموریتهای متعددی در مناطق عملیاتی شرکت نمود که  سرانجام در یکی از این ماموریتها در آبان ماه 1359 در جاده آبادان- ماهشهر با نیروهای بعثی درگیر شدند و پس از آن درگیری خبری از ایشان باز نیامد و جزء ملکوتیان بی نشان گردید.  

نشان در بی نشانی یافتند گل های زهرایی      سوی افلاکیان رفتند با دلهای دریایی 

راهشان پر رهرو باد. برای شادی ارواح طیبه شهدا بویژه شهدای جاویدالاثر صلوات

اسامی و مشخصات شهدای والامقام منطقه ی امامزاده عبدالله(ع)

اسامی و  مشخصات شهدای والامقام منطقه ی امامزاده عبدالله(ع) 

ردیف نام       نام خانوادگی    نام پدر       تاریخ ولادت     تاریخ شهادت          محل شهادت 

1- عبدالرحیم    درویشی    عبدالرسول          1339       ۸/ ۵۹      جاده ماهشهر -آبادان
2 -علی           درویشی    محمدحسین       1343           2/1/61           جبهه شوش
3 -خلیل           درویشی    ابراهیم              1347           4/9/61           عین خوش
4 -غلام            درویشی    خدر                 1345          20/4/64            شرهانی

۵ -حسن          درویشی   عباس               1330          30/5/64            آبادان
6  -عبدالرحیم    درویشی   ابراهیم              1349           22/11/64          فاو
7- خیرالله         درویشی    ابراهیم              1349           29/2/65            فاو
8 -سالم          درویشی    عباس               1346           4/10/65           اروندکنار
9 -ولی            درویشی    غلامرضا            1347           5/10/65           شلمچه
10- نعمت الله  پورعبدالله زاده   محمد            1348          2/11/65           اروندکنار
11- فرج (جعفر) درویشی     عبدالعلی          1329          4/11/65          جزیره سهیل
12-احمد           درویشی     بهرام              1346           4/4/67            جزیره مجنون
13- حسین         درویشی    احمد             1351           4/4/67            جزیره مجنون 

............................................................................................................... 

علاوه بر شهدای منطقه امامزاده عبدالله ،پیکر مطهر چند شهید از دیگر مناطق همجوار نیز به احترام حضرت شاه عبدالله به این روستا آورده شده و در گلزار شهدای شاه عبدالله آرمیده اند. 

اسامی این عزیزان به شرح زیر می باشد :  

1- دانشجوی شهید حسین لیراوی فرزندفرج متولد 1340تاریخ شهادت 4/1/61عملیات فتح المبین 

2-نادر پهلوانی فرزند افضل تولد 1343 تاریخ شهادت 3/12/61 شرهانی 

3-عباس کوثری فرزند عبدالله متولد 1341 تاریخ شهادت 31/6/62 ارتفاعات پیرانشهر 

4-حاج حسین احمدسینا فرزندخداکرم متولد 1304تاریخ شهادت 14/8/62 حمله موشکی بهبهان 

5- مکیه پهلوانی فرزند حسن متولد 1309 تاریخ شهادت 14/8/62 حمله موشکی به بهبهان 

6- پاسدار شهید حسین امیریان فرزند امیرقلی متولد 1333 تاریخ شهادت 2/1/64 هورالعظیم 

دنیا شناسی (2)

 بسم الله الرحمن الرحیم  

دنیا دو چهره دارد:  

1-دنیای ممدوح (ستایش شده)  

2-دنیای مذموم ( نکوهش شده)  

چهره ستایش شده ی دنیا  

امیر مومنان امام علی (ع) وقتی شنید شخصی دنیا را مذمت می کند ، فرمود:« ان الدنیا دار صدق لمن صدقها و...  همانا دنیا سرای راستی است برای آنکه با او از در راستی درآید،و سرای درستی است برای آنکه او را دریابد،و سرای بی نیازی است برای آنکه از آن توشه برگیرد، و سرای پند است برای آنکه از آن پند گیرد. دنیا سجده گاه دوستداران خدا ، و نمازخانه فرشتگان خدا، و جای فرود وحی خدا ، و بازار یاران خدا است که در آن رحمت را به دست آورند و بهشت را سود برند...» 

دنیای مذموم و نکوهش شده  

عبارت است از دوستی دنیا و دلبستگی به آن به گونه یی که هم و غم انسان دنیا شود و همه توجه او کسب مال و مقام دنیوی گردد. و از یاد خدا و سرای جاوید غافل شود .واز این منظر است که امام صادق (ع) فرمود : «دنیا دوستی منشاء هر گناه است. » ¹ 

بنا براین چنین نتیجه می گیریم که دنیای خوب و ستایش شده دنیایی است که مزرعه آخرت و وسیله کسب رضای خدا باشد.

............................................................................... 

1- شرح چهل حدیث امام خمینی(ره)، موسسه نشر آثار امام، 1382،چاپ 28 ، صفحه 121

توصیف شهر مهروبان در سفرنامه ناصرخسرو

توصیف شهر مهروبان از زبان ناصرخسروکه حدود هزار سال پیش از آن عبور کرده است: « شهری بزرگ است بر لب دریا نهاده،بر جانب شرقی،و بازاری بزرگ دارد و جامعی نیکو(مسجدی)اما آب ایشان از باران بود، و غیر از آب باران،چاه و کاریزی(قناتی) نبود،که آب شیرین دهد،ایشان را حوضها و آبگیرها باشد که هرگز تنگی آب نبود.و در آنجا سه کاروانسرای بزرگ ساخته اند،و هر یک از آن چون حصاری است محکم و عالی. ودر مسجد آدینه (جمعه)آنجا بر منبر نام یعقوب لیث دیدم نوشته . پرسیدم از یکی که : «حال چگونه بوده است؟»گفت که : «یعقوب لیث تا این شهر گرفته بود ولیکن دیگر هیچ امیر خراسان را قوت نبوده است».و در این تاریخ که من آنجا رسیدم(سال 443هجری )این شهر به دست پسران باکالیجاربود،که ملک پارس بود.و خوارباراین شهر از شهرها و ولایتها برند،که آنجا به جز ماهی چیزی نباشد. و این شهر باجگاهی است و کشتی بندان.»  منبع: سفرنامه ناصرخسرو ، تصحیح دبیر سیاقی ،انتشارات زوار، صفحه 163

جزء کدام دسته ایم؟

ما در بین الطلوعین فجر انقلاب به ظهور مولا ، در انتظار رویت خورشیدیم.سحرخیزان بیدارگرند ، بصیران بیدارند، غافلان در خوابند،خادمان در پی فرصت خدمت اند،خائنان فرصت طلب اند،سارقان دنبال تاریکی اند،کلاهبرداران در حال خواندن لالایی اند،منافقان خواب آشفته می بینند،هوسبازان در رویای لجنزاز لاله زارند،دنیا طلبان معتقد به نقد امروزند و وجود آخرت را به نقد می کشند. 

ما جزء کدام گروه و دسته ایم؟